Carie is geboren in Achtmaal (Nederland). Totaal niet in een gezin of familie waar kunst ter sprake kwam. Haar vader was eerst boer maar ging al snel over op boomkwekerij. Carie koos voor kunst en ze lieten haar doen. Wat een rijkdom is dat. Waarschijnlijk vertrouwden ze erop dat de man genoeg zou verdienen. Eigenlijk klopt dit niet met deze tijd maar door het ouderwetse denken  had ze zo als vrouw ineens geluk. Ze was vrij omdat er van haar niet verwacht werd wat er van een man verwacht wordt. Een hoofdinkomen. Ze lieten haar doen. Het mag ook wel eens voordelig uitpakken. 

Ze ging naar de kunstacademie in Tilburg. Ze vond het een geweldige school maar toch haakte ze na drie jaar af. Zij vond zichzelf daar totaal uit de boot vallen. Zij zag er te gewoon uit. Zij viel op. Iedereen wil daar opvallen en doet daar van alles voor. Dus als je gewoon bent val je dan dus op. Op haar laatste dag daar kwam een leerkracht haar vertellen dat ze met de stap die ze zou gaan maken nooit gelukkig zou worden. Ze vond hem altijd al een vreemde man en daarna helemaal. Zij wilde onafhankelijk leven en van een beetje luxe hield ze ook wel. Zij zag aan de schoolverlaters dat dat bijna niet mogelijk was. Ze vertrok naar Antwerpen en ging management en talen studeren. Ze werkte daarna drie jaar in het bedrijfsleven. Ze is nog steeds heel dankbaar dat ze die zijstap gemaakt heeft. Deze stap maakte duidelijk dat dit het niet voor haar was. Ze is nooit zo vaak ziek geweest als toen. De vreemde leraar is ze altijd blijven koesteren, die had het het beste met haar voor. Je vijand is je grootste vriend en dat was hij. Na deze zijstap ging ze naar de Academie in Antwerpen.

Was dat nu zo verstandig? Ik denk dat het werk het antwoord geeft.

Niet dat ze al veel zelfvertrouwen in deze stap had maar ze vond het er weer geweldig.

35 jaar later ging ze opnieuw naar een kunstacademie.  in Tilburg en Breda. Ze gingen er kijken voor hun dochter.  Weer overviel haar het geluk. Dit was het.

35 jaar lang heeft ze het belang van kunst onderzocht en gevonden. Nu nog over brengen. Dit doet ze stapje voor stapje en met veel hulp en geduld.