Het is de gewoonte dat je dan hier een hele lijst opsommen van wat je allemaal gedaan hebt. Ik moest dit in stilte 'ophalen'. Toch probeerde ik soms, ik ben ook maar gewoon mens maar het lukte nooit. Het was altijd een feestje maar het lukte nooit. En toch wist ik dat ook dit goed was.  Maar verkoop dit maar eens?

Een kunstenaar gaat van de gebaande wegen af.  Die gaat een risico niet uit de weg. Dat is de echte kunstenaar. Iemand die eerst een veilig inkomen genereert en dan de stap naar de kunst zet, die durft in zijn werk het veilige, mooie niet te verliezen. Dan kun je niet ontdekken wat de echte kunstenaar kan ontdekken. Is dit verkeerd? Nee, het is een inzicht.

Zij heeft ook even een omwegen gemaakt. Juist die omwegen, wat allemaal mislukkingen werden, maakten dat ze de rode draad daarna niet meer zou loslaten. De kracht van voor kunst te kiezen heeft ze wel direct na het voortgezet onderwijs gezet en dat is belangrijk. Dan heb je leef getoond naar het onvoorwaardelijke. Dat is je diploma. Het diploma van kunstenaar krijg je bij het begin. Dan bezit je de kracht die je later vaak nodig zult hebben. 

Ze ging voor duidelijkheid. 

Wat schildert ze? Het niets wat alles omarmt. Zichtbaar als je het toelaat en nu met de tijd wordt het voor heel veel mensen zichtbaar.

Waarom heb je dan nog een lijst nodig van alles wat je ooit gedaan hebt? Je hebt er alles aan gedaan, dat is genoeg. Dat zien en voelen mensen, vooral ook de mensen die niets met kunst hebben. Zo fijn.